Pinoterapia – jedna z technik terapii manualnej

Terapia manualna znajduje zastosowanie w wielu gałęziach medycyny. Pozwala ona na diagnostykę i leczenie chorób z pogranicza ortopedii, neurologii czy reumatologii, a także umożliwia wsparcie rehabilitacji układu ruchu. Podstawą terapii manualnej jest holistyczne spojrzenie nie tylko na tkanki układu ruchu, ale także cały organizm człowieka. Takim podejściem wyróżnia się pinoterapia. W poniższym artykule przedstawiamy najważniejsze informacje na temat tej nowoczesnej techniki.

Czym jest pinoterapia?

Pinoterapia, nazywana także pinopresurą to technika terapii manualnej wykorzystująca specjalne narzędzia – piny i katy. Twórcą tej metody jest polski lekarz Radosław Składowski. Sam autor pinoterapii wskazuje, że jest ona pomostem pomiędzy medycyną niekonwencjonalną a medycyną akademicką, a u jej podstaw leżą takie metody jak akupunktura, akupresura, refleksologia czy suche igłowanie.

Pinoterapia jest techniką wyłamującą się ze standardowych schematów pracy z pacjentem. Diagnostyka i terapia poprzedzona jest indywidualną oceną pacjenta – jego typu budowy, rodzaju reakcji na ból, poczucia kinestetyki czy posiadanych wzorców ruchu. Postępowanie w pinoterapii skupia się na przyczynie problemu, a nie maskowaniu jego skutków.

Na czym polega pinoterapia?

Pinoterapia może w pierwszym momencie wydać się metodą nieco egzotyczną. Używa się do niej bowiem mosiężnych lub stalowych narzędzi, które przypominają gwoździe. Są to tzw. piny, które służą do wykonywania określonych ruchów, takich jak opukiwanie czy uciskanie tkanek. W pinoterapii wykorzystuje się także katy, czyli narzędzia, które przypominają swym kształtem stępione noże.

Kiedy warto skorzystać z pinoterapii?

Pinoterapia zdobywa coraz większą popularność wśród lekarzy i fizjoterapeutów, z uwagi na holistyczne podejście do pacjenta i szerokie zastosowanie. Technika ta umożliwia terapię nie tylko schorzeń ortopedycznych – sprawdza się wszędzie tam, gdzie współistniejące choroby pacjenta oddziałują na układ ruchu. Wśród wskazań do zastosowania pinoterapii najczęściej wymienia się:

• stan po urazie lub operacji;
• bóle kręgosłupa szyjnego, piersiowego czy lędźwiowego;
• bóle i zespoły przeciążeniowe;
• przewlekłe bóle głowy i migreny;
• zaburzenia przewodnictwa nerwowego;
• stwardnienie rozsiane;
• polineuropatię;
• chorobę Parkinsona;
• terapię blizn.

Przeciwwskazania do pinoterapii

Pinoterapia jest techniką nieinwazyjną, obarczoną niewielkim ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych u pacjenta. Choć jej zastosowanie jest polecane w szeregu chorób, występowanie niektórych schorzeń może stanowić przeciwwskazanie do jej wdrożenia. Z pinoterapii należy zrezygnować na rzecz innych technik w przypadku występowania u pacjenta:

• zmian dermatologicznych w obrębie obszaru poddawanego terapii;
• choroby nowotworowej;
• świeżego zawału serca;
• padaczki;
• ostrego okresu infekcji wirusowej lub bakteryjnej;
• skazy naczyniowej;
• zakrzepicy,
• ciąży ( pp względne)

Należy także dodać, że przeciwwskazaniem do rozpoczęcia pinoterapii może być także duża wrażliwość pacjenta na silniejszy dotyk czy ból.